Onderwijs is eigenlijk al jarenlang hetzelfde. Terwijl de maatschappij in zo’n enorm tempo verandert. Waarom verandert onderwijs niet sneller – of eigenlijk anders – mee?
Natuurlijk, er zijn heel veel vernieuwingen geweest afgelopen jaren. Maar in essentie verandert er weinig. De meeste scholen hanteren toch de landelijke eindtermen, de normen van de inspectie en scholen toetsen zich suf. Opvallend vind ik ook om te zien dat heel veel scholen zich profileren met ‘we kijken naar ieder kind als individu’, en toch worden de prestaties afgemeten aan voor iedereen gelijke toetsen. Zijn we dan slim bezig? Als we nu eens werkelijk onderzoekend kijken naar de talenten die kinderen in de kern in zich hebben? Wat gebeurt er dan? In mijn beleving zie je dan werkelijk onderscheid: het ene kind is van nature gedreven om van heel veel dingen iets af te weten. Een ander is niet zo breed geïnteresseerd maar wil van iets specifieks dan wel alles tot in detail weten. De een heeft ‘zorgen voor’ in zijn genen, terwijl de ander daar doodongelukkig van wordt. Waarom zouden we deze kinderen allemaal hetzelfde onderwijs aanbieden terwijl de talenten zo verschillend zijn? Willen we dat iedereen een minimaal gemiddeld niveau haalt? Of staan we onszelf toe vooral gebruik te maken van aanwezige talenten, en bouwen we die verder uit? Iedereen weet dat het leuker is om nóg beter te worden in iets waar je al goed in bent, dan om energie te steken in iets waar je eigenlijk al niet heel warm voor loopt.
Misschien verandert onderwijs dan wel echt in van boven-wijs!
Lees ook in het FD: ‘Het huidige schoolsysteem is een rem op de vooruitgang‘
