“…weet jij mij beter dan ik?”

Mij bekruipt het gevoel dat ik geen tijd te verliezen heb. Na 10 jaar schipperen tussen mijn kennis als verpleegkundige en het mantelzorgen voor mijn 86-jarige hoogbegaafde en hoogsensitieve moeder, ben ik, hoogbegaafde en hoogsensitieve dochter, sinds krap twee weken ontslagen uit mijn voor haar noodzakelijke en voor mij onvermijdelijke rol van haar spreekbuis. De professionals van het reguliere verpleeghuis laten mij subtiel weten dat mijn taak genoeg is geweest. Dat ik 'mag loslaten'... Dat is voor mij een confronterende boodschap: loslaten, wát eigenlijk? Na haar diagnose twee jaar geleden van vasculaire dementie stopte mijn altijd klagende moeder namelijk abrupt met confabuleren en compenseren, en werd [...]