LONGREAD Wat zijn gevoelens van anders-zijn, het gevoel 'anders te zijn'? We spreken hier dus van gevoelens, deze lijken centraal te staan, in 't middelpunt van de eigen belangstelling. In gesprek met mezelf komen we er vast wel uit hoe het precies zit, al glipt de consensus mij al denkend telkens uit de ene en dan weer uit de andere hand. Het anders-zijn, zo meen ik bij mezelf op te merken, krijgt soms onevenredig veel aandacht. Alsof de gevoelens in de schaduw van het schitterende anders-zijn staan. Gevoelens worden nog weleens verketterd. Er zou een geschiedenis geschreven kunnen worden over de [...]

LONGREAD Welke waarden ze had, vroeg ik. Welke waarden ze waardeert. Zucht, niet zo’n vraag. De laatste keer dat ze zich hierover boog, zat ze op de middelbare school, zei ze licht vervreemd. Een beetje kunstmatig allemaal, zo’n oefening, toen een verplicht onderdeel van toch al weinig levendige lesstof. Bovendien zouden haar antwoorden cliché zijn, vermoedde ze. Binnenin of buitenom, de vraag ging met frictie gepaard. Ze wilde geen voor de hand liggende antwoorden geven, maar kon er niet echt omheen: verbinding, dát was belangrijk. Echte verbinding. Interpersoonlijk, zou ze later verfijnen. ‘Dat zou waarschijnlijk iedereen zeggen’, voegde ze eraan toe. [...]

LONGREAD Adolescentie, een tijd van rebelleren en van afspraken niet nakomen. Of, Dabrowskiaans bekeken, een periode waarin je potentieel en frequent ongemakkelijk stijf staat van ontwikkelinstinct. Zo veel, dat je soms niet zou weten wat je er zoal mee aan moet, waar het op de goede plek zou zijn, en of er wel plek op deze wereld voor jou en je tegelijk aantrekkende en afstotende ontwikkelinstinct is. Althans, zo ervoer ik het, losmaken van de status quo en ‘ergens’ voor gaan, zonder precies te weten waarvoor, waar, met wie, waarom. Ontwikkelen zonder vooropgesteld doel. Leven! Ik pakte een pen, wat me verder [...]

LONGREAD Dit is een tekst die ik schreef als reactie op ervaringen die ik in mijn werk als coach voor begaafd-gevoelige volwassenen op heb gedaan, ervaringen die ik relateer aan mijn persoonlijke ontwikkeling en die ik voel als stimulans tot nieuwe activiteiten. De theorie van positieve desintegratie is een belangrijke maar niet enige inspiratiebron voor mij en voor de personen die ik via mijn werk ontmoet, een stimulans om complexiteit in betekenisgeving en intensiteit van beleving te (h)erkennen, beantwoorden, onderzoeken en waarderen. Om deze reden deel ik de blog ook hier. Er moet iets van mijn hart, en wie de ruimte [...]