Het heeft twee jaar geduurd, mijn experiment met bestuurlijke functies, en nu is het gelukkig voorbij. Sinds een jaar of twee ben ik lid van het bestuur van een vereniging, eerst als secretaris en sinds mei vorig jaar als voorzitter. In maart vorig jaar heb ik op mijn werk een functie als hoofd van een kleine afdeling gekregen. Dat heeft er in geresulteerd dat ik per 1 oktober dat bedrijf zwaar gefrustreerd verlaten heb en sindsdien bezig ben om andere invullingen voor mijn werkzame leven te vinden. Ik heb zeventien jaar in de Nederlandse archeologie gewerkt, meest bij commerciële bedrijven. Je [...]

‘Rijdt deze bus ook door naar Beek?’ Ik draai me half om en antwoord bevestigend. Ik heb hem al zien zitten als ik tussen de banken door naar achteren loop: een jonge kerel met gemillimeterd haar en een gitaartas op de stoel naast hem. Terwijl ik me alweer terugdraai zegt hij, vrij snel: ‘Ik heb al zin in Graspop.’ De oude dame in de rij voor hem beweegt nerveus heen en weer, maar hij spreekt zacht en heeft een vriendelijke stem. Hij heeft mij natuurlijk ook gezien terwijl ik tussen de banken door naar achteren loop en gokt, waarschijnlijk op basis [...]

Ik merk dat het in de dagen naar aanloop van de dodenherdenking onmogelijk is om niet stil te staan bij wat er, intussen zo lang geleden en toch nog zo dichtbij, voor verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Zoals elk jaar worstel ik met gemengde gevoelens. Ik heb een diepgewortelde hekel aan nationalisme, aan oorlog en geweld en toch kan ik niet anders dan bewonderend opkijken tegen al die grijze en minder grijze snorren die hun leven in de waagschaal gesteld hebben in ruil voor een borst vol medailles en een gebroken gemoed, en met enige ontroering kijk ik om acht uur ’s [...]

Twintig jaar lang ben ik bezig met archeologie, eerst als student, later als beroepsarcheoloog en promovendus. Archeoloog zijn is een van de mooiste dingen die ik me kan voorstellen. Wie wil er nou niet met zijn eigen handen in de ingewanden van de menselijke geschiedenis wroeten, zelf meeschrijven aan Het Verhaal! Toen ik na mijn wildernisjaren eindelijk archeologie ging studeren ben ik dat gaan doen met het nadrukkelijke doel om daar zoveel mogelijk uit te halen, niet alleen wat betreft archeologie, maar niet minder belangrijk, ook uit het studeren zelf. Je gaat niet alleen studeren voor een opleiding, je gaat studeren [...]

227. Een onschuldig ogend cijfer op een willekeurig uitziende kaartuitsnede met veel cryptische codes, wat sterk contrasteert met de gruwelijke gebeurtenissen die erachter liggen. Het cijfer geeft de stellingen aan van Pionier-Bataillon 227 op 1 juli 1944, in de buurt van het huidige stadje Agusalu in Estland. Hier waren de soldaten van de Wehrmacht op dat moment wanhopig bezig om niet te worden vermorzeld door de genadeloze overmacht van het Rode Leger. Dat cijfer is de laatste bekende locatie van mijn opa als actief soldaat van Pi.Btl.227. Daarna werd de terugtocht zo hectisch, en het front zo instabiel, dat er geen [...]