Onze zoon D. is heen en weer geslingerd van regulier naar speciaal onderwijs en weer terug, en wéér terug.

D. was een vrolijke, lieve, gevoelige en heel grappige en onderzoekende kleuter die niet stil kon zitten als de muziek aanstond.

Doordat voor zijn zus fulltime HB-onderwijs nodig bleek, zijn wij naar 100 km verderop verhuisd voor een goede school. Ook D. ging daar naartoe en startte in groep 2.

De HB-school stopte na 1 jaar met fulltime HB-les geven, het werd een reguliere school. In groep 3 begon hij gedragsproblemen te krijgen door onbegrip en frustratie. Na groep 4 moest hij vanwege handelingsverlegenheid naar Speciaal Onderwijs met gedragsproblemen. Wel was hij toen al AVI-uit en zat met geschiedenis op VO-niveau. Op de SO-school konden ze hem qua lesstof niets extra’s bieden, maar wél nam hij na 3 maanden het drukke gedrag en taalgebruik van zijn klasgenoten over en ging onderpresteren. D. heeft daar een trauma opgelopen door niet-Passend Onderwijs en door de ruige omgang van leerkrachten met de kinderen met voornamelijk ADHD waarmee D. totaal geen aansluiting had. Hij snapte ook niet dat grote mensen kinderen zó konden behandelen. Armen op de rug draaien, houdgrepen en opsluiting. Hij ging in de pas lopen, hij was bang. Na 2 jaar SO, waar hij voornamelijk zijn stapels boeken las als hij klaar was met de lesstof, kon hij weer terug naar regulier, want zijn gedrag was verbeterd en ze konden hem qua lesstof niets meer bieden.

Een goede overdracht tussen de 2 scholen bleef, ondanks afspraken en beloften uit en in plaats van hulp in te roepen van het SWV werd het kind aan zijn lot overgelaten. School verklaarde zich na 5 maanden, tijdens de 1e lockdown, handelingsverlegen en zoon zou niet meer welkom zijn in groep 8. Omdat er geen OPP was opgesteld en er niet is onderzocht of school hem passend onderwijs met extra ondersteuningsbehoefte kon bieden hebben we een klacht ingediend. Geschillencommissie Passend Onderwijs (GPO) heeft onze klacht gegrond verklaard: ‘Niet voldaan aan de zorgplicht en geen OPP opgesteld’, maar school legde het advies naast zich neer en weigerde de toegang tot groep 8. Zo’n uitspraak is namelijk niet bindend. School wilde gewoon z.s.m. van D. (en zijn ouders) af, dat was wel duidelijk.

In het verweer van school aan de GPO, werd gedreigd met een VT-melding indien wij niet zouden instemmen met teruggang naar SO. Wat? Een VT-melding? Maar dat is toch voor kindermishandeling? Nee dus. School stelde dat wij als ouders niet het beste voor hadden met D.

School stelde als noodoplossing voor hem naar een andere groep 8 binnen de scholengemeenschap te sturen, maar mét de voorwaarde van 7 weken proeftijd en verplicht weer een TLV aanvraag voor SO Cluster 4.

We hebben zelf 7 scholen benaderd maar geen enkele wilde D. aannemen want in alle groepen 8 zaten al te veel zorgkinderen waardoor ze D. er niet bij konden hebben.

Het inmiddels bestaande verplichte OPP staat vol fouten en aannames. School wil deze niet corrigeren.

In de tussentijd heeft onze zoon gedachten aan levensbeëindiging ontwikkeld, is depressief geraakt door de afwijzing, heeft een enorm laag zelfbeeld ontwikkeld en heeft ook geen vertrouwen meer in leerkrachten waardoor hij thuis is komen te zitten. Zomer: De IQ-tester zegt hoogbegaafd (131), de therapeut zegt ADHD. We hebben ze samengebracht met de vraag wát voortkomt uit ADHD en wát uit overexcitabilities van HB, zodat wij weten hoe wij het beste met de uitingen ervan om kunnen gaan en ook school, maar de twee professionals kwamen er niet uit, konden dat niet duiden.

LPA eist een startdatum op een school, Tijdelijke Klas met alweer de dreiging van een VT-melding, een boete, een proces-verbaal of een combinatie hiervan. Want meer dan 3 maanden thuis betekent dat hij officieel meegeteld moet worden met de thuiszitters en dat wil men natuurlijk niet. Drang en dwang dus, terwijl we al in gesprek waren en geen invloed hadden op wel of geen aanname door de Tijdelijke Klas.

Bij de kennismaking met de Tijdelijke Klas vertelde men dat ondanks dat het SWV ons anders had verteld, een plek tot de zomervakantie niet gegarandeerd kon worden i.v.m. de tijdelijke aard. van ca 12 weken.

Twee dagen voor de 2e lockdown mocht hij eindelijk starten. Gelukkig tijdens de lockdown halve dagen naar school. Nu weer hele dagen en daarvoor zit hij 3 uur per dag in het leerlingenvervoer. Extreem vroeg op en hij houdt amper tijd over om te spelen.

Het lange proces van de contacten met scholen, onderwijsconsulent, samenwerkingsverbanden, geschillencommissie, psycholoog, onderwijs-zorgconsulent, leerkrachten, directie, bestuur etc. etc. heeft ons als ouders nogal beziggehouden en psychisch gesloopt en erger nog: hem ook.

We zijn moegestreden en we zijn er nog niet.

Op dit moment zijn we aan het zoeken naar een VO-school terwijl het niveau nog niet eens goed duidelijk is. Tegelijkertijd moet hij misschien dit jaar ook nog naar een andere groep 8 wisselen hoewel de psychiater en therapeut dat beide niet veilig vinden voor onze zoon. Het is al ,aart. Hoe MAAK je een kind kwetsbaar?! Nu dus een Tijdelijke Onderwijs Plek. Zij hebben D. 3 maanden geobserveerd en begeleid zónder introductie, zónder zijn dossier te lezen, zónder de voorgeschiedenis te willen weten. Veel gedragsoefening, weinig les.

Uitkomst: Zij verwachten dat het type ondersteuning dat D. nodig heeft, te bieden is binnen een reguliere setting met extra kijk op specifieke onderwijsbehoeften. Hij heeft het vertrouwen van de leerkracht nodig en duidelijke afspraken over hoe om te gaan met zijn frustratie.

Wij weten dit al 5 jaar! Hij zit nu op zijn 5e school! Is dit zó teveel gevraagd van Passend Onderwijs?