Op de peuterspeelzaal scoorde mijn zoon met 3 jaar op ontwikkelschaaltjes bij 4,5 jaar, verder gingen ze niet. “Daar hoeven we het niet over te hebben”, zei de peuterspeelzaal.

In groep 1 had hij alleen groep 2-vriendjes en maakte hij met hen de rekentoets voor eind groep 2: A score; hoger dan het gemiddelde groep 2-kind. Maar hij mocht niet naar groep 3 van school. In groep 2 ontstond er frustratie met de kinderen, de werkjes, de leerkrachten, alles, maar school signaleerde niks. Eind groep 2 kon hij lezen en rekenen en schrijven op eind groep 3-niveau, zonder specifiek schoolaanbod daarop. Na vijf weken in groep 3 zat hij uitgeblust thuis.

Na veel gedoe heeft hij een jaar overgeslagen. Het ging veel beter, maar na een jaar stagneerde hij. Versnellen, aanpassen en onderpresteren, dus aanbevelingen over compacten en verrijken uit een IQ-test werden door school genegeerd. Hij was een gezond kind zonder labels.

Begin groep 7 dezelfde situatie als begin groep 3, maar nu had hij zelfs schooltrauma volgens moeder. Hij heeft een half jaar ziek-van-school thuis gezeten. Hij was de ideale (boven)gemiddelde leerling volgens school. Nergens is kennis: scholen, samenwerkingsverband, GGD, gemeente, psycholoog. Talent wordt verpest!

VOEG JOUW VERHAAL TOE