Onze zoon (13) was als klein kind altijd al heel inventief en slim. Toen hij naar school ging zagen onze zoon steeds faalangstiger worden, hij werd letterlijk ziek van school. Hij kreeg een verwijzing naar cluster 4 speciaal onderwijs. Het onderwijs was zo niet passend, de drukke kinderen en ontploffingen om hem heen zo beangstigend…. Hij werd vaak letterlijk de trap op gesleurd. Hij voelde zich het allerdomste kind. En toen kwam die ene vrijdag… hij wilde zo niet meer en toen ik hem kwam ophalen op school wilde hij van een balustrade naar beneden springen. Hij was toen 10 jaar oud. Dankzij een groep ouders van thuiszitters werd ik erop geattendeerd dat onze zoon hoogbegaafd zou kunnen zijn en dat zijn gedrag door toxische stress zou kunnen komen. Een psycholoog die in hoogbegaafdheid gespecialiseerd is bevestigde dat. Geen enkele middelbare school wilde hem aannemen en maatwerk bieden. Ondertussen was hij tot rust gekomen en ging hij zelf leren. Eerst via IVIO, maar dat ging te langzaam. Hij heeft onlangs een mooi wiskunde certificaat van de TU Delft gehaald en is nu druk bezig om zijn vwo-examen te halen. Alles zelfstandig, er is geen plek die echt passend maatwerk wil bieden, onderwijsinstellingen durven/mogen het systeem niet loslaten en dat is totaal niet passend voor onze zoon.